خودخواهی و غرور کاری

سلام

زندگی توی جامعه و برخورد با سطوح مختلف توی کار و درس و زندگی شناخت ها و درس های زیادی روی اخلاق و رفتارها داره.

گاها  میشه توی یه سری محیط ها واقعا در تعجب باقی می مونم، که چطور یکی اسم مثلا فرهنگی رو روی خودش گذاشته و توی این جامعه و محیط بزرگ، اینطوری رفتار می کنه!

متاسفانه دست پیدا کردن به جایگاه هایی که گاها انسان ها لیاقت یا جنبه ش رو نداشتند، به همه چیز خدشه وارد می کنه ...

حتی پایین تر از آن، پشت گرم بودن به بدرفتاری بالادستی ها و اینکه بخاطر کارها بازخواست نخواهند شد.

متاسفانه توی دانشگاه ما و دقیقا توی قسمتی که به ما مربوطه به طور نسبی چنین شرایطی وجود داره، و من واقعا ناراحت هستم که چرا نباید برخورد این انسان های سن دار و میان سن که در محیطی چنان فرهنگی و گرم و علمی هستد با دانشجوی خودشون، چنین باید باشه!؟

ایا واقعا جایگاه و مسئولیت داشتن اینقدر غرور افرینه؟ ایا نمیشه انسان بلند نظر باشه و همواره با کسانی که در مقطع زمانی زیر دست و وابسته به او حساب میشن، به خوبی رفتار کنه؟

به نظر من واقعا انسان باید مواظب اخلاق و رفتار خودش باشه ...

چراکه اخلاق و رفتار ها خیلی روی کارها و روابط تاثیر داره و بخاطر تاثیر روی زندگی افراد مسئولیت افرینه و باید نگران آخرت بود ...

همین قدر سربسته و باز بمونه فعلا ...

خدایا همه رو به راه راستِ خودت هدایت کن ...

باعث میشه چشم به خوبی همه ببندیم

اموزش خودمون