لیاقت، بصیرت، جنبه و تخصص مسئله این است

سلام علیکم

چقدر خوبه وقتی برجایگاهی تکیه می زنیم، ابتدا ببینیم آیا تخصص ش رو داریم که داریم قبول می کنیم یا نه؟ آیا واقعا اشراف داریم به کاری که می خواهیم مدیرت ش کنیم؟ آیا تجربه لازم و کافی رو داریم؟ 

آیا لیاقت اون کار رو داریم؟ بر اساس شایسته سالاری در مقایسه با دیگران که در کنارمون هستند و حتی گزینه برای انتخاب اون مدیریت نیستند و با تقبل ما ظاهرا زیر دست ما خواهند بود؟

از همه مهمتر داشتن بصیرت و جنبه برای تقبل یک مسئولیت هست، بصیرت به آنچه میگذره، بصیرت به میزان تخصص خود و بصیرت به کسانی که ظاهرا زیر دست ما هستند .... داشتن جنبه اینکه وقتی چیزی میگی انجام بشه احساس خود بزرگ بینی نداشته باشی و دیگه بنده رو خدا نباشی، جنبه داشته باشی که وقتی کسی چیزی گفت که دست تر از حرف ت بود، مغرور نشی و نگی نه همین که من میگم! متوجه بشی که نمیدونی یا اصلا احتمال بدی که اون درست میگه و با بصیرت و آگاهی تحقیق کنی تا بتونی معقول برخورد کنی.

اره خلاصه انشاءالله خدا همه ما رو به راه راست هدایت کنه و نیاد اون موقه ای که با نداشتن این سه چهارتا چیز کوچیک کینه کسی رو به دل بگیریم و با برخوردهامون هم دل بنده های خدا رو به درد بیاریم و هم احتمال دل خدا رو !! 

بله خدا شاهد و آگاه است به آنچه آشکار و پنهان می کنیم.

پ ن1: جا و مقام به هیچ کسی وفا نکرده، دیر و زود داره اما سوخت و سوز نداره!

پ ن2: دعای خیر