بی تعهدی جا و مکان و مقام ندارد، بی تعهدی است!

سلام علیکم

امروز برای بار دوم رفتیم پیش رئیس دانشگاه!

دفعه ی اول که یکشنبه ی اول مهر بود، با اینکه بهمون وقت قبلی داده بودند، وقتی رفتیم، منشی گفت که رفتند سر کلاس ...!

باز اومدیم و نامه رو کامل تر کردیم و قرار شد امروز شنبه بعد از نماز یه وقت کوچیک بهمون بدهند.

وقتی دوستان رفتند وقت رو همهنگ کنند، ایشون وقت ندادند و گفتند نامه رو بدید بخونملازم بود وقت بدم!! در حالی نامه با توضیحات قراره ارئه بشه.

اینا که داستانه، اما می خوام بگم که چه رئیس یه قسمت چه رئیس دانشگاه، چه رئیس جمهور ... !

وقتی انسان به کسی قول می دهد و تعهدی می کند، لازم است بدونه تفاوت گذاشتن بین رئیس و کارمند و دانشجو سر قول خود بایستند، این رو برای تذکر به خودم می گم.

انسان نباید فکر کند قیمت وقت منه رئیس از وقت اون دانشجو یا کارمند بیشتر است.

تا حالا دو تا نصفه روز کامل رو بخاطر بد قولی ایشون از دست دادیم!

البته خدا رو شکر بعد از اینکه ایشان چنین پیچوندند، رفتیم و کارهای انجمن علمی پیگیری کردیم که خوب شروع شد.

خلاصه، ارزش وقت همه یکی است، باید به دیگران و حق و حقوق شان احترام بگذاریم.