در زیارت عاشورا می خوانیم...

اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ

و ما اعتقاد داریم به معاد، چرا که این دنیا ظرفیت عدالت مطلق را ندارد، و معتقدیم که تا قیامت پرونده افراد باز می ماند، نتیجه های دنباله دار کارهایشان را حتی بعد از مرگ بصورت خیرات و شر دریافت یکنند، حتی از این سو است که خیرات می کنیم برای رفتگان، دعای خیر میکنیم و یا دشمنی را لعن میکنیم.

و چه بد ظلمی است بنیانگذاری کردن ظلم و خیانتی، به یک معصوم، یک مذهب، یک قوم، و به یک گروه اندک که شاید در اقلیا هستند.

دامنه این موضوع آن قدر گسترده است، که دامان همه را میگیرد، مگر اینکه در بیابانی تنها زندگی کنی! مثالی است که این وبلاگ اصلا بخاطر آن ایجاد شد و چه این وبلاگ باشد یا نباشد آن ادامه دارد، بنیانگذاری آجرهایی کج که زندگی بسیاری از جوانان ها، دختر ها و پسرها را تحت تاثیر مستقیم قرار داده است و همچنان ادامه خواهد داشت، تا روزی که خدا میداند!

از شهید چمران می پرسند که تعهد برای کار در نظام اسلامی مهم تر است و یا تخصص. ایشان جواب می دهد که البته تعهد مهمتر است. اما اگر کسی تخصص انجام شغلی را نداشته باشد و آن را بپذیرد، تعهد هم ندارد.

و وقتی تعهد و تخصص نباشد، این چاه ظلمانی تر می شود، سیستم آموزشی که وقتی تو مدیرش باشی ولی کار تخصصی نشود، نیروها هم همان حداقل را ایده آل بیاموزند، وقتی هم نباشی و فرد بهتری نباشد، ( تخصص و در نتیجه تعهد را نداشته باشد) مطمئنا این دیوار تا ثریا کج خواهد رفت، آجرهایی رو سر بنده های بی گناهی میخورد و میمیرند به اقسام مختلفی چون مادی، روحی ، معنوی و .... و شاید روزی که می تواند آخرت باشد روی سر آن بی تخصص هایی که اول ظلم کردند و درست بنیان نگذاشتند، و آنان که در ادامه کار آنها را به همان شکل اشتباه پایدار نگهداشتند، می ریزد.

اساتیدی که تنها و به سختی از حداقل امکانات سیستم استفاده میکنند، انگیزش ندارند و فضا هم که ماشالله خشکه خشکه از انگیزه، برنامه ای که آنقدری که باید مرتبط نیست، زیر ساختی که نیست، پشتیبانی علمی آموزشی فنی ای که در روزمرگی آن آجرهای کج کیفیت و تعهد خود را رنگ باخته، مدیریت و پیشرفتی که نیست ... همه نامشان حق الناس است.

نمی دانم ، اما سخت دوست دارم بدانم، در آخرت این همه حق الناسی که شاید روح شان هم خبر نداشته باشد، بگویی هم قبول نکنند را چطور می خواهد خدا حساب کند، چطور حساب خواهد شد این همه سختی و مشقت ...

همین بس که خدای ما عادل مطلق است و به فرموده اش در کتاب مقدس، به هیچ کسی ظلم نخواهد شد در آن حساب کتاب...